ΣΤΟ ΜΕΤΟΧΙ ΤΟΥ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ ΠΟΡΤΟ - ΛΑΓΟΥΣΈνα ακόμη θαύμα της Παναγίας Παντάνασσας
Τέσσερα παιδιά, την Σαλιέ, Σεφεριέν, Γιοντσά και τον μικρό Αφσάρ έχει ο 30χρονος Νιαζή Ογλού Ακήφ που προσέτρεξε στην βοήθεια της Παναγίας της Παντάνασσας για να γίνει καλά από το φύσημα καρδιάς ο μονάκριβος γιος του. Μαζί η σύζυγός του Περχάν, ένα νέο ζευγάρι που προσευχήθηκε με την δύναμη της ψυχής του και είδε να γίνεται το θαύμα. Το φύσημα να εξαφανίζεται και οι γιατροί να μένουν άναυδοι!
Δεν είναι η πρώτη φορά που καταγράφουμε ένα τέτοιο γεγονός, αλλά είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε οικογένεια μουσουλμάνων αν και στο μοναστήρι έχουν προσφύγει και Τούρκοι από την γειτονική χώρα. Ο πατέρας μας υποδέχθηκε στο μοναστήρι όπου μας εξήγησε καρά καρέ όλα τα συμβάντα. Είχατε σχέση με το μοναστήρι; -Ερχόμουν συχνά. Γιατί είστε μουσουλμάνος; -Ερχόμουν, η θρησκεία δεν με ενδιαφέρει εμένα, ο Θεός είναι ένας για όλους και όταν ήρθα εδώ ήρθα για κάποια βοήθεια. Είχα κάποια προβλήματα με το παιδί, δεν μπορούσα να τα καταφέρω, μας είχαν τελειώσει τα λεφτά, τρέχαμε στα νοσοκομεία. Ήρθα εδώ να με βοηθήσουν να κάνουμε τις εξετάσεις για το παιδί. Το παιδί σας τί είχε; -Είχε πρόβλημα με την καρδιά, είχε φύσημα. Ήταν εκ γενετής. Οι γιατροί μου είπαν να το προσέχουμε, γιατί πολύ θα τραβήξει αυτό το πράγμα. Όταν ήρθα στο μοναστήρι ήμουν απελπισμένος, άφραγκος, με το παιδί άρρωστο. Βρήκα τον πατέρα Νήφωνα, του μίλησα για τη κατάσταση του παιδιού. Με ενθάρρυνε να το φέρω στην Παναγία. Επέστρεψα στο σπίτι, πήγα στο μεροκάματο, πληρώθηκα και ήρθα αμέσως στο μοναστήρι. Μέτρησα μια λαμπάδα στο μπόϊ του Αφσάρ και πήγαμε στην εικόνα της Παναγίας. Ο μικρός δεν έφθανε να φιλήσει τις εικόνες, τον σήκωσα εγώ στην άλλη την εικόνα όταν πήγαμε μέσα και ανάψαμε την λαμπάδα, αυτός τρεις φορές γύρισε από αυτό το μονοπάτι και συνέχεια πήγαινε στην Παναγία. Δεν την έφτανε και κρεμιόταν στο ξύλο και φύλαγε και ξαναφίλαγε την εικόνα... Όταν γυρίσαμε στο σπίτι, του ήρθε πυρετός. Ζεστάθηκε το σώμα του και έτρεμε το παιδί. Όταν το πήγα στο νοσοκομείο είχε 39,5 πυρετό. Ήρθαν οι γιατροί το εξετάζουν και μου λένε «το παιδί δεν έχει τίποτα». Τους λέω «το παιδί έχει φύσημα», οι γιατροί μας έδωσαν χαρτιά, το πήραν το εξέτασαν, το έκαναν καρδιογράφημα και δεν βρήκαν τίποτα. Δεν το πίστεψα, από εκεί φεύγω στην Αλεξανδρούπολη, μήπως το βρουν εκεί. Τελικά κι εκεί μου λένε ότι ο μικρός είναι μια χαρά και δεν έχει τίποτα. Ήταν θαύμα. Τον έταξα στην Παναγία και θα τον βαφτίσουμε, ήδη τον φωνάζουμε «Ζήση». Πριν κουραζόταν με το παραμικρό, ήταν ευαίσθητος, την ώρα που έπαιζε έπεφτε κάτω, κουραζόταν εύκολα». Η ζωή στο φτωχικό σπιτικό του Ακήφ Ογλού Νιαζή άλλαξε. «Εδώ και 28 μέρες δεν έχουμε το παραμικρό πρόβλημα» λέει και ξαναλέει ο άνθρωπος, που διαφορετικά έπρεπε τουλάχιστον τρεις φορές να είναι στο νοσοκομείο με τον λατρεμένο τους γιο και φυσικά έτσι να μην μπορεί να δουλεύει ως ελαιοχρωματιστής και να υποφέρει όλη η οικογένεια αφού από αυτόν περιμένει. Το έχουν μάθει οι φίλοι σας, οι γνωστοί σας, ότι το παιδί είναι καλά. Τι λένε; -Το μάθανε και λένε ότι είναι θαύμα, έβαλε ο Θεός το χεράκι του, πρώτου να πάθει άλλη ζημιά. Η Παναγία μας στήριξε, την πιστεύω με όλη την δύναμη της ψυχής μου. Τώρα θα μπορώ να δω καλύτερα την οικογένεια και τα κορίτσια που σταμάτησαν το σχολείο αφού ήμασταν σε άσχημη κατάσταση», λέει ο 30χρονος πατέρας. Η ταλαιπωρία του 5χρονου Αφσάρ ανήκει στο παρελθόν αφού δεν μελανιάζει, δεν ζαλίζεται, δεν ανεβάζει πυρετό, αλλά όλο θέλει να παίζει με την μπάλα και να πειράζει τις αδελφούλες του για να τον κυνηγούν. «Η ζωή μας άλλαξε» λέει ο πατέρας, που τώρα σχεδιάζει να αποκτήσει ένα σπίτι και να βάλει τα παιδιά στο σχολείο, ώστε πλέον να ξαναβρούν τους ρυθμούς τους. Περνά από το μοναστήρι συχνά και διατηρεί την δική του πνευματική σχέση με τους μοναχούς. Έχει τάξει να βαφτιστεί ο μικρός και να πάρει το όνομα Ζήσης. «Θέλω να βρω ένα νουνό» μας λέει. Η εικόνα της Παναγίας υπάρχει στο κρεβατάκι του μικρού. Την εικόνα την σέβονται όλοι στο σπίτι αν και είναι μουσουλμάνοι και αυτό είναι το μεγαλείο. Την φιλούν πριν κοιμηθούν σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την χάρη Της. Ο πατέρας Νήφων που έχει αγκαλιάσει την οικογένεια, αποφεύγει να μιλήσει, αφήνοντας διακριτικά να μιλήσουν τα γεγονότα και οι άνθρωποι που τα έζησαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου